دروغ در دنیا و آخرت انسان را از رحمت الهی محروم می کند و در میان مردم، فرد را بی اعتبار می نماید و اعتماد عمومی را سلب و جامعه را به بیماری نفاق دچار می سازد و از آفات زبان و خراب کننده ایمان است. علت اصلی دروغ، عقده، حقارت و خود کم بینی انسان دروغگو می باشد. اما باید دانست که این عمل آثار فراوانی به همراه دارد چنانچه از امام سجاد(ع) نقل شده است که ایشان فرموده اند: اِتَّقُوا الکَذِبَ الصَّغیرَ مِنهُ وَالکَبیرَ، فى کُلِّ جِدٍّ وَهَزلٍ فَإِنَّ الرَّجُلَ إِذا کَذِبَ فِى الصَّغیرِ اجتَرَأَ عَلَى الکَبیرِ؛ از دروغ کوچک و بزرگش، جدّى و شوخیش بپرهیزید، زیرا انسان هرگاه در چیز کوچک دروغ بگوید، به گفتن دروغ بزرگ نیز جرأت پیدا مى کند. علاوه بر این حضرت محمد (ص) درباره آثار دروغ در زندگی افراد می فرمایند: اَلکَذِبُ یَنقُصُ الرِّزقَ؛ دروغ، روزى را کم مى کند، و نیز امام موسى کاظم (علیه السلام) در سخمی گرانسنگ بیان می دارند: اَداءُ الاَمانَهِ وَ الصِّدقُ یَجلِبانِ الرِّزقَ، و َالخیانَهُ وَ الکَذِبُ یَجلِبانِ الفَقرَ وَ النِّفاقَ؛ اداى امانت و راستگویى روزى را زیاد مى کند و خیانت و دروغگویى باعث فقر و نفاق مى شود. همچنین امام على (ع) بیان می دارند: یَکتَسِبُ الکاذِبُ بِکَذِبِهِ ثَلاثا: سَخَطُ اللّه عَلَیهِ و َاستِهانَهُ النّاسِ بِهِ و َمَقتُ المَلائِکَهِ لَهُ؛ دروغگو با دروغگویى خود سه چیز بدست مى آورد: خشم خدا را نسبت به خود، نگاه تحقیرآمیز مردم را نسبت به خود و دشمنى فرشتگان را نسبت به خود.
پی نوشت ها:
۱-علامه مجلسی. بحارالأنوار، ج ۷۸: ۳۲۷؛ ج۷۲: ۲۶۲٫
۲-آمدی. غررالحکم، ج۶: ۴۸۰٫
۳-یافعی. الترغیب و الترهیب، ج۳، ص۵۹۶٫
۴-حرانی. تحف العقول: ۲۷۸
چقدر برخی متموّل که فقط به خود می‌اندیشند و واژه‌های اقتدار و صلابت
برایشان معنا و مفهومی ندارد راحت عباراتی همچون «ما خودمان کلی فقیر و
بی‌خانمان داریم، به مدافعان حرم بگویید برگردند» را به زبان می‌آورند. آیا
واقعاً دیگر لازم نیست در زینبیه از حریم ولایت دفاع کنیم؟! به تعبیر این
شبه روشنفکرها که می‌گویند بیایید اینجا زیر آفتاب برجام زندگیتان را
بکنید. شاید منظورشان این است که کرمانشاه، ایلام و کردستان را به خدا
بسپاریم. اما اصلاً فکر نمی‌کنند آن دختربچه که برای توسعه امنیت پایدار
یتیم شده است، قلبش به درد می‌آید. یا جان‌های مقدسی همچون سردار سرافراز
اسلام سیدعلی منصوری از نیروهای لشکر ویژه شهداء که روزی تحت فرماندهی
سردار شهید محمود کاوه در دوران دفاع مقدس خدمت می‌کرد در عمده عملیات‌ها
حضور فعال داشت و سه بار مجروح و همواره دلش خوش بود که اگر از قافله شهداء
عقب مانده لااقل مفتخر به عنوان جانبازی شده است. پس از پایان جنگ در تیپ
زرهی ۲۱ امام رضا(ع) مشغول به خدمت شد و به آموزش نیروهای جوان پرداخت.
