پهپاد RQ-170 اولین بار در اوایل دهه گذشته میلادی وارد خدمت شده و پیش از آغاز تهاجم آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ میلادی به منطقه خاورمیانه وارد و بر فراز این کشور به پروازهای شناسایی اقدام کرده است. در همان زمان خلبانان و پرسنل پایگاه هوایی “Creech” در ایالت نوادای آمریکا نیز از وجود پهپادی ناشناس در این ایالت خبر می دادند که مشخصات آن مشابه RQ-170 بوده است.
نهایتاً در دسامبر سال ۲۰۰۹ میلادی نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا به وجود این پهپاد اعتراف می کند اما پس از آن تقریبا به طور کامل در مورد آن سکوت کرده و در بودجه های این نیرو و نه در چارچوب سازمانی آن اشاره ای به هزینه ها و یا محل خدمت آن نمی شود.
البته حدودا یک سال پس از شکار جانور قندهار در ایران بود که برای اولین بار یک شهروند عادی از این پهپاد در حال پرواز در اطراف پایگاه کریچ در نوادا تصاویری تهیه کرده و در نشریات آمریکایی منتشر شد. در این مدت یک تصویر از سوختگیری هوایی این پهپاد و یک تصویر ماهوارهای از حضور این پهپاد در پایگاه هوایی کریچ در آمریکا منتشر شده است که آنها نیز نشان کاهش شدید حساسیتها درباره پهپادی است که تا قبل از شکار شدن در ایران صرفا چند عکس از آن در پایگاه قندهار یعنی در خارج از آمریکا وجود داشت.
اما طی روزهای اخیر، دوباره خبر جدیدی از این پهپاد نام آشنا برای ایرانیان، منتشر شده است چراکه فیلمی کوتاه از پرواز این پهپاد در آمریکا در فضای مجازی منتشر شده است که این پهپاد را در حال فرود در پایگاه هوایی Nellis در ایالت نوادا آمریکا نشان میدهد.
این فیلم بار دیگر نشان می دهد که پهپاد مذکور پس از شکار شدن در فضای
ایران، از یک برنامههای سیاه و سری در ارتش آمریکا تبدیل به یک مهره سوخته
شده است که دیگر عکس برداری و فیلم برداری از آن محلی از اهمیت یا حساسیت
برای فرماندهان آمریکایی ندارد.
فیلم جدید منتشر شده از RQ-170
با خارج شدن این پهپاد از طبقه بندی فوق محرمانه، تمام سرمایهگذاریهای صدها میلیون دلاری امریکا برای ساخت این پرنده کاملا به هدر رفته و قطعا پرواز نسلهای دیگر پرندههای رادارگریز با هزاران ترس و لرز انجام خواهد شد که ضربهای بزرگ از نظر دفاعی و اقتصادی به صنایع دفاعی پر دبدبه آمریکا محسوب میشود.
در عین حال، با توجه به اینکه به گفته مقامات نظامی آمریکا حسگرها، سامانه کنترل مأموریت و خط انتقال داده این هواپیما مهمتر از سامانههای هوافضایی آن هستند و از جمله این تجهیزات و حسگرها باید به رادار با فناوری تصویرسازی (SAR) و دوربین فوق پیشرفته آن اشاره کرد، باید منتظر ماند و دید متخصصان نظامی کشورمان چه بهرههایی از این تجهیزات مدرن برده و خواهند برد.